Submitted by admin on Thu, 11/15/2012 - 00:04.
Czas teraźniejszy, czyli Le présent w języku francusku podobnie jak w każdym innym języku opisuje zdarzenia mające miejsce obecnie, w tej chwili, czynności punktowe lub rozciągnięte w czasie, jak również prawdy ogólne, przyzwyczajenia, a nawet odnosić się do przyszłości lub przeszłości. Przyjrzyjmy się temu na przykładach.
1) przykładem czynności w trakcie realizacji będzie np.:
Il mange sa baguette en moment.
(On je swoją bagietkę w tym momencie.)
|
2) aktualny stan rzeczy
J’habite à Paris.
(Mieszkam obecnie w Paryżu.) |
3) prawda ogólna
Deux plus deux est égal à quatre.
(Dwa plus dwa jest równe cztery.) |
4) przyzwyczajenie
Je me réveille à 6 heures.
(Budzę się o 6:00.)
|
5) zdarzenie w przyszłości
Je vais à Paris l’année prochaine.
(Jadę do Paryża w przyszłym roku.) |
6) zdarzenie w przeszłości np. historyczne
En 1789 la Révolution française commence.
(W 1789 rozpoczyna się Rewolucja francuska.)
|
ODMIANA CZASOWNIKÓW W CZASIE TERAŹNIEJSZYM
Gdy przyjrzymy się czasownikom francuskim w słowniku, znajdziemy ich formę bezokolicznikową z charakterystyczną końcówką –ER, np.:
manger (jeść), donner (dawać),
nager (pływać), habiter (mieszkać)
|
Podobnie jak w języku polskim, po francusku czasownik odmienia się przez osoby. Zatem końcówka czasownika przyjmuje odpowiednia forme w zależności czy mówimy o sobie (je), o nim (il), o nas (nous), o was (vous) itp.
Odmiana czasowników pierwszej grupy w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego jest bardzo prosta. By odmienić czasownik -ER w czasie teraźniejszym, odrzuć końcówkę bezokolicznika –ER, np.
PARLER -> PARL-ER -> PARL- |
Następnie dodaj odpowiednich końcówki czasu Présent. Każda osoba ma swoją końcówkę. Poniższa tabela prezentuje koniugacje trzech czasowników regularnych parler (mówić), donner (dać) oraz visiter (odwiedzić):
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
parler > parl- |
je |
-e |
parle |
tu |
-es |
parles |
il |
-e |
parle |
nous |
-ons |
parlons |
vous |
-ez |
parlez |
ils |
-ent |
parlent |
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
donner > donn- |
je |
-e |
donne |
tu |
-es |
donnes |
il |
-e |
donne |
nous |
-ons |
donnons |
vous |
-ez |
donnez |
ils |
-ent |
donnent |
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
visiter > visit- |
je |
-e |
visite |
tu |
-es |
visites |
il |
-e |
visite |
nous |
-ons |
visitons |
vous |
-ez |
visitez |
ils |
-ent |
visitent |
CZAS TERAŹNIEJSZY CIĄGŁY
W języku francuski nie istnieje odpowiednik angielskiego Present Continous, czyli czasu teraźniejszego ciągłego. Do wyrażania czynności będących W TRAKCIE wykonywania służy specjalna, bardzo prosta w użyciu konstrukcja être en train de
Francuskie wyrażenie être en train de (dosłownie: „być w trakcie”) służy do podkreślania, że czynność, o której mówimy, jest wykonywana właśnie w chwili mówienia. Do użycia jej potrzebujemy jedynie zaimka osobowego np. il oraz bezokolicznika.
Np.
Il est en train de chanter.
(On właśnie śpiewa.) |
Ils sont en train de parler.
(Oni właśnie rozmawiają.) |
Konstrukcji tej możemy używać w każdym czasie, odmieniając jedynie être w odpowiednim czasie i osobie.
UWAGI DLA CIEKAWSKICH
W języku francuskim ze względu na wymowę pojawiają się pewne zmiany pisowni w niektórych odmianach czasowników I grupy -ER - np.: placer (nous plaçons) , lever (elle lève), céder (je cède), jeter (tu jettes), se noyer (ils se noient)...
1) Tak jest na przykład w przypadku czasowników, które kończą się na -ger, takie jak changer, [sząże], manger [mąże], partager [partaże] itp. -g- czytamy jak [ż] dlatego, że znajduje się po nim -e.W tych czasownikach po -g musi zatem wystąpić -e, aby we wszystkich osobach -g wymawiało się jako [ż]
nager (nous nageons)
manger (nous mangeons)
partager (nous partageons) |
W przeciwnym razie wymawialibyśmy g jako [g].
2) Podobnie w przypadku czasowników zakończonych na -cer. takich jak commencer[komąse], placer [plase], lancer [ląse], itp. W tych czasownikach dla zachowania wymowy -c przed - a, -o, lub -u zamienia się na –ç.
placer (nous plaçons)
commencer (nous commençons) |
W przeciwnym razie wymawialibyśmy c jako [k].
3) W przypadku czasowników takich jak répéter, espérer, préférer, itp. -é zmienia się na -è . Jest to drobna zmiana akcentu wywołana niemym -e na końcu.
4) W czasownikach typu se lever e przechodzi na è przed e niemym
5) Czasowniki takie jak appeler i jeter przed e niemym podwajają spółgłoskę l lub t
6) W czasownikach takich jak se noyer, payer, essayer, itp. przed e niemym, y zamienia się na i.