Submitted by admin on Mon, 11/26/2012 - 22:20.
Czasowniki w języku francuskim dzielimy na czasowniki przechodnie i nieprzechodnie. Co to oznacz?
1) Czasowniki przechodnie (verbes transitifs) to takie czasowniki, które łączą się z dopełnieniem bliższym (COD):
*Le chat mange la souris.
Kot je mysz. = (manger qch) |
Il évoque son enfance.
Przywołuje ( w sensie wspomina) swoje dzieciństwo. = (évoquer qch) |
lub z dopełnieniem dalszym (COI):
Il se souvient de son enfance.
Wspomina swoje dzieciństwo. = (se souvenir de qch) |
Czasowniki przechodnie mogą występować również bez dopełnienia, jeśli wynika ono z kontekstu zdania.
Je fume. -> Palę.
(oczywitym jest tutaj, że chodzi o des cigarettes – papierosy) |
*Il mange. -> Je.
(czasownik manger jest czasownikiem przechodnim i zazwyczaj łączy się z dopełnieniem, ale nie wymaga go, jeśli kontekst jest nam znany.) |
2) Czasowniki nieprzechodnie (verbes intransitifs), które nigdy nie łączą się się ani z dopełnieniem bliższym, ani dalszym (nie jest też dopełnieniem domyślnym, jak to się dzieje niejednokrotnie w przypadku czasowników przechodnich). Często występują zaś z okolicznikami zdania (complément circonstanciels = CC)
J'arrive demain.
Przyjeżdżam jutro. |
W języku francuskim występują również czasowniki, które posiadają dwa dopełnienia ( czyli zarówno bliższe, jak i dalsze).
Elle donne une pomme à son frère.
Dała jabłko swojemu bratu. |
Czasownik donner to klasyczny przykład tzn verbes ditransitifs, z którymi jednocześnie mogą występować dwa dopełnienia (COD i COI)
