Być, mieć, robić, iść – czyli najważniejsze czasowniki nieregularne - Gramatyka Francuska

W każdym języku występuje kilka ważnych czasowników, bez których tak naprawdę ani rusz! Nie sposób bowiem posługiwać się językiem bez takich czasowników jak „być”, „mieć”, „robić”, czy „iść”. Co więcej najczęściej takie czasowniki odmieniają się nieregularnie, a ich odmianę po prostu TRZEBA wykuć na pamięć. Nie inaczej jest w przypadku języka francuskiego. Dlatego w tym rozdziale poznamy odmianę tych czasowników oraz ich szczególne zastosowanie, które z pewnością Wam się przyda.W każdym języku występuje kilka ważnych czasowników, bez których tak naprawdę ani rusz! Nie sposób bowiem posługiwać się językiem bez takich czasowników jak „być”, „mieć”, „robić”, czy „iść”. Co więcej najczęściej takie czasowniki odmieniają się nieregularnie, a ich odmianę po prostu TRZEBA wykuć na pamięć. Nie inaczej jest w przypadku języka francuskiego. Dlatego w tym rozdziale poznamy odmianę tych czasowników oraz ich szczególne zastosowanie, które z pewnością Wam się przyda.

ÊTRE

Czyli najbardziej podstawowy czasownik oznaczający być. Służy do
opisywania osób i rzeczy. Często stoi po nim przymiotnik:

Elle est grande et mince.
(Ona jest wysoka i szczupła.)

Les chaises sont confortables.
(Krzesła są wygodne.)

Służy również do konstruowania czasu przeszłego le passé camposé, o czym szerzej w kolejnych rozdziałach:

Elle est partie au travail ce matin.
(Ona dzisiaj rano wyszła do pracy.)

A oto odmiana tego czasownika:

OSOBA	KOŃCÓWKA
je	suis
tu	es
il	est
nous	sommes
vous	êtes
ils	sont

AVOIR

Czasownik avoir (mieć) służy do informowania o stanie posiadania. Używa się go również, opisując czyjś wygląd. Oto przykładowe zdania:

J'ai trois chats et quatre chiens.
(Mam trzy koty i cztery psy.)

Elle a les yeux bruns.
(Ona ma brązowe oczy.)

Podobnie jak être przyda się nam później do tworzenia zdań w czasie przeszłym passé camposé.

Elle a vu cet accident.
(Ona widziała ten wypadek.)

Czasownik avoir w czasie teraźniejszym odmienia się następująco:

OSOBA	KOŃCÓWKA
je	ai (j’ai)
tu	as
il	a
nous	avons
vous	avez
ils	ont

IL Y A

Avoir potrzebny nam jest również do bardzo przydatnego wyrażenia, jakim jest il y a.
Jest to jedna z najczęściej stosowanych konstrukcji w języku francuskim i oznacza „jest, znajduje się”. Jest to stała konstrukcja, a rzeczownik, który po niej stoi, jest z reguły poprzedzony rodzajnikiem nieokreślonym. Trzeba zauważyć, że rzeczownik stojący po wyrażeniu il y a może być użyty w liczbie pojedynczej lub mnogiej, np.

Dans ma chambre, il y a un lit.
(W moim pokoju jest łóżko.)

Dans cette rue, il y a des magasins.
(Na tej ulicy są sklepy.)

FAIRE

Kolejnym czasownikiem, który warto poznać jest faire , czyli „robić”. Przyda Wam się chociażby do tego, żeby powiedzieć:

Je fais des achats.
( Robię zakupy.)

Est-ce que tu fais du sport?
(Czy uprawiasz sport?)

OSOBA	KOŃCÓWKA
je	fais
tu	fais
il	fait
nous	faisons
vous	faites
ils	font

ALLER

Również czasownik aller (iść, jechać) odmienia się w sposób nieregularny, co oznacza że należy się tej odmiany nauczyć na pamięć. Oto jak wygląda jego odmiana:

OSOBA	KOŃCÓWKA
je	vais
tu	vas
il	va
nous	allons
vous	allez
ils	vont

Czasownik aller występuje zawsze nierozłącznie z przyimkiem à czyli:

Je vais à Paris.
(Jadę do Paryża.)

Il va au travail.
(On idzie do pracy.)

Tu vas à la maison.
(Idziesz do domu.)

Uwaga: w przypadku krajów rodzaju żeńskiego stosujemy z kolei en.

Je vais en Pologne.
(Jadę do Polski.)

Tu vas en France.
(Jedziesz do Francji.)

VENIR

Na koniec poznamy jeszcze odmianę jednego ważnego czasownika venir, który oznacza przyjść, przyjechać, pochodzić.

OSOBA	KOŃCÓWKA
je	viens
tu	viens
il	vient
nous	venons
vous	venez
ils	viennent

Je viens de Varsovie.
(Pochodzę z Warszawy.)

D'où vient-il?
(Skąd on pochodzi?)