Submitted by admin on Tue, 11/27/2012 - 17:43.
Skoro potrafimy już tworzyć zdania oznajmujące w czasie teraźniejszym, warto poznać zasady tworzenia pytań i przeczeń w języku francusku.
Zadawanie pytań w języku francuskim jest bardzo proste. Możemy je zadać poprzez:
INTONACJĘ
INWERSJĘ
PRZEZ KONSTRUKCJĘ „EST-CE QUE…” |
Pytanie przez intonację
To najprostszy sposób zadawania pytań, gdyż szyk zdania jest taki sam jak szyk zdania oznajmującego. Operujemy jedynie głosem. Pytań przez intonację używamy jednak raczej w języku potocznym.
Np.
Tu es polonais?
(Jesteś Polakiem?) |
Elle parle anglais?
(Czy ona mówi po angielsku?) |
Pytanie przez inwersję
Inwersja to dobrze wszystkim znany z języka angielskiego sposób zadawania pytań. Polega on na przestawieniu orzeczenia i zaimka osobowego w funkcji podmiotu. Zaimek osobowy zawsze oddzielamy od orzeczenia myślnikiem.
Np.
Tu es français. -> Es-tu français?
(Czy jesteś Francuzem?) |
Żeby uniknąć wymawiania dwóch samogłosek jednocześnie, w przypadku elle, il oraz on, dodajemy –t-, które pomaga nam w wymowie.
Ton père va-t-il rester?
(Czy Twój ojciec zostanie?) |
Pytanie przez dodanie „Est-ce que…”
To również całkiem prosty sposób zadawania pytań. Polega jedynie na dostawieniu na początku zdania pytającego zwrotu „Est-ce que…”, a następnie dodaniu zwykłego zdania oznajmującego.
Np.
Est-ce que vous parlez anglais?
( Czy mówi Pan/Pani po francusku?)
|
Należy uważać na zaimki osobowe zaczynające się na samogłoskę np. elle, il, gdyż w języku francusku nie możemy powiedzieć ….que il… . W takim przypadku stosujemy elizję, czyli wstawienie apostrofu, by uniknąć wymawiania dwóch samogłosek. W ten sposób powstaje qu’il.
Est-ce qu'elle aime la musique?
(Czy ona lubi muzykę?) |
Pytanie szczegółowe
Nie na wszystkie pytania można jednak odpowiedzieć tylko TAK lub NIE. Czasem potrzebujemy zadać pytanie typu: kiedy?, gdzie?, kto?, jak? itp.
W tym celu niezbędna jest znajomość podstawowych zaimków pytajnych w zależności od tego, o co pytamy.
o osobę -> Qui
Qui est-elle?
(Kim ona jest?) |
Qui écoutes-tu ?
(Kogo słuchasz?) |
o przedmiot -> Que
Que veux-tu ?
(Czego chcesz?) |
Qu’est-ce que nous pouvons faire pour vous?
(Co możemy dla Was zrobić?) |
o czas -> Quand (Kiedy)
Quand tu es né?
(Kiedy się urodziłeś?) |
Quand Lili va-t-elle en France?
Kiedy Lili przyjeżdza do Francji? |
o miejsce -> Où (Gdzie)
Où habites-tu?
(Gdzie mieszkasz?) |
Où est Pierre?
(Gdzie jest Pierre?) |
o sposób -> Comment (jak)
Comment t'appelles-tu?
(Jak się nazywasz?) |
Comment aller à la poste?
(Jak dojść do poczty?) |
o przyczynę -> Pourquoi (dlaczego)
Pourquoi prenez-vous l'avion?
(Dlaczego lecicie samolotem?) |
Pourquoi sors-tu?
(Dlaczego wychodzisz?) |
o ilość -> Combien (Ile)
Combien ça coûte?
(Ile to kosztuje?) |
Jak widać na powyższych przykładach, wystarczy zastosować odpowiedni zaimek, a następnie zastosować opisywaną wcześniej inwersję. Możemy także korzystać z konstrukcji Est-ce que. Wówczas pytanie takie wygląda następująco:
Qu'est-ce qui fait ce bruit?
(Kto robi ten hałas?) |
PRZECZENIE
Przeczenie w języku francuskim wygląda nieco inaczej jak przeczenie w języku polskim czy angielskim. Przede wszystkim składa się z dwóch elementów: ne oraz pas. Tworząc zdanie przeczące pierwszy z tych elementów umieszczamy przed czasownikiem (ne) drugi zaś bezpośrednio po czasowniku (pas), w ten sposób:
Je/tu/il/nous… + ne + infinitive + pas |
Np.
Je suis française. -> Je ne suis pas française.
(Nie jestem Francuską.) |
Je mange mon petit déjeuner. -> Je ne mange pas mon petit déjeuner.
(Nie jem mojego śniadania.) |
Oczywiście pamiętamy o tym, że jeżeli pierwsza część przeczenia ne..., jeżeli stoi przed samogłoską lub h niemym, to przyjmie formę skróconą n'.
Np.
Il a un chien. -> Il n'a pas de chien.
(On nie ma psa.) |
J'aime le jazz. -> Je n'aime pas le jazz.
(Nie lubię jazzu.) |
J'habite a Paris. -> Je n'habite pas a Paris.
(Nie mieszkam w Paryżu.) |
PRZECZENIE BEZ “PAS”
Oprócz wyżej wymienionego sposobu przeczenia, istnieją jeszcze inne formy negacji, które pozwolą Wam tworzyć nieco bardziej zaawansowane zdania. Formy te mogą zastąpić pas i sprawić, że przeczenie zmieni sens:
ne ... jamais |
nigdy |
Il ne sourit jamais |
On nigdy się nie uśmiecha |
ne ... personne |
nikt |
Il n’y a personne |
Nie ma tam nikogo |
ne ... rien |
nic |
Il ne mange rien |
On nic nie je |
ne ... plus |
już nie |
Il ne dort plus |
On już nie śpi |
ne ... aucun(e) |
żaden |
Il n'a aucun ami |
On nie ma żadnego przyjaciela |
Uwaga: nigdy nie używajcie tych form z pas
Il n’y a pas personne
Il ne mange pas rien |
PRZECZENIE W JĘZYKU POTOCZNYM
Warto wiedzieć, że w języku potocznym możemy pominąć partykułę ne. Francuzi często to robią, dlatego warto być na to przygotowanym :).
Elle fume plus.
(Ona już nie pali.) |