Witaj w sekcji poświęconej czasom gramatycznym języka francuskiego.
Czas przeszły trybu przypuszczającego zachowuje się podobnie do każdego czasu złożonego w języku z francuskim. Najczęściej stosuje się go w zdaniach warunkowych, o których poczytacie w innym rozdziale, ale oprócz tego ma jeszcze kilka innych zastosowań. Trybu le conditionnel passé używa się:
1) do podawania nie do końca sprawdzonych informacji, na przykład:
Bordeaux aurait gagné ce match facilement. |
C'est le mari de madame Leblanc qui aurait volé ces tableaux. |
2) do wyrażania żalu, wyrzutów sumienia z powodu czegoś, czego się nie zrobiło:
Nous aurions dû accepter leur proposition. |
Il aurait mangé avant le voyage, maintenant il a faim. |
3) opisu wydarzenia, które miało mieć miejsce w przeszłości przed innym wydarzeniem wyrażonym w conditionnel présent:
Il a dit qu'il irait au restaurant dès qu'il aurait fini de travailler. |
4) w mowie zależnej, gdy przytaczana jest wypowiedź w trybie le conditionnel présent, na przykład:
Paul a dit : « Je voudrais travailler avec vous. » |
Paul a dit qu'il aurait voulu travailler avec nous. |
5) w zdaniach warunkowych IV typu ,(o tym więcej w rozdziale poświęconym Zdaniom warunkowym) na przykład:
Si j'étais allé au supermarché, j'aurais acheté du sel. |
Si vous aviez passé les examens, vous seriez partis en vacances avec nous. |
TWORZENIE
Czas przeszły trybu conditionnel ma podobną strukturę, jak passé composé czy subjonctif passé, z tą różnicą, że tu czasownik posiłkowy odmieniamy w conditionnel présent. Tryb conditionnel passé tworzy się przez odmianę czasownika posiłkowego être lub avoir w conditionnel présent oraz dorzucenie participe passé odmienianego czasownika. A zatem wybór czasownika posiłkowego oraz forma participe passé jest taka sama jak we wszystkich czasach złożonych.
Je/tu/il/nous… + être lub avoir w conditionnel présent + participe passé |
Dla utrwalenia powtórzmy odmiane être i avoir w conditionnel présent, zanim odmienimy poszczególne czasowniki w czasie przeszłym:
avoir au conditionnel présent |
|
j'aurais |
miałbym/miałabym |
tu aurais |
miałbyś/miałabyś |
il aurait |
miałby |
elle aurait |
miałaby |
nous aurions |
mielibyśmy/miałybysmy |
vous auriez |
mielibyście/miałybyście |
ils auraient |
mieliby |
elles auraient |
miałyby |
être au conditionnel présent | |
je serais |
byłbym/byłabym |
tu serais |
byłbyś/byłabyś |
il serait |
byłby |
elle serait |
byłaby |
nous serions |
bylibysmy/byłybyśmy |
vous seriez |
bylibyście/byłybyście |
ils seraient |
byliby |
elles seraient |
byłyby |
Odmiana w conditionnel passé nie powinna Wam teraz sprawić żadnego problemu. Prześledźmy zatem odmiane w poszczególnych czasownikach:
- odmiana z avoir
OSOBA |
AVOIR |
parler |
je |
aurais |
parlé |
tu |
aurais |
parlé |
il |
aurait |
parlé |
nous |
aurions |
parlé |
vous |
auriez |
parlé |
ils |
auraient |
parlé |
- odmiana z être ( czasowniki ruchu)
OSOBA |
ÊTRE |
parler |
je |
serais |
allé(e) |
tu |
serais |
allé(e) |
il |
serait |
allé |
elle |
serait |
allée |
nous |
serions |
allé(e)s |
vous |
seriez |
allé(e)s |
ils |
seraient |
allés |
elles |
seraient |
allées |
- oraz czasownik posiłkowy
OSOBA |
ZAIMEK |
ÊTRE |
parler |
je |
me |
serais |
habillé(e) |
tu |
te |
serais |
habillé(e) |
il |
se |
serait |
habillé |
elle |
se |
serait |
habillée |
nous |
nous |
serions |
habillé(e)s |
vous |
vous |
seriez |
habillé(e)s |
ils |
se |
seraient |
habillés |
elles |
se |
seraient |
habillées |
Jak widać, konjugacja jest dość prosta jeżeli opanuje się odmianę dwóch czasowników posiłkowych w conditionnel. Jeżeli mielibyście zaś kłopoty z participe passé, zawsze możecie zajrzeć do słownika lub podręcznika koniugacji.
PYTANIA I PRZECZENIA
Tworzenie pytań i przeczeń w Conditionnel Passé wygląda tak samo jak w czasach złożonych. W przypadku przeczeń, pomiędzy konstrukcję Ne…pas wstawiamy zawsze czasownik posiłkowy odmieniony w conditionnel.
Même avec plus de temps, il n'aurait jamais fini cet examen. |
Je n'aurais plus dansé parce que j'avais mal aux pieds. |
Natomiast zadawanie pytań w conditionnel passé polega na stosowaniu inwersji lub odpowiedniej intonacji. W przypadku inwersji, przed podmiot wyrzucamy oczywiście czasownik posiłkowy
Serait-elle venue sans son mari? (Czy ona przyszłaby bez swojego męża?) |
Serait-il arrivé pendant mon absence? (Czy on przyjechałby pod moją nieobecność?) |
Dotychczas zdążyliście już poznać właściwie większość czasów w języku francuskim, a przynajmniej znacie te, których używamy w życiu codziennym. Przyszedł czas, byście poznali też inne tryby niż tylko tryb oznajmujący. Rozpoczniemy od trybu przypuszczającego, czyli Conditionnel. W języku francuskim, wyróżniamy Conditionnel Présent, czyli tryb warunkowy czasu teraźniejszego oraz Conditionnel Passé, tryb warunkowy czasu przeszłego. Ich tworzenie i zastosowanie nieco się różni, jednka po analizie tego rozdziału nie powinniście mieć problemów z ich używaniem.
Tryb warunkowy służy między innymi do wyrażania: przypuszczenia, możliwości, pragnienia oraz wątpliwości. Występuje w dwóch czasach: teraźniejszym (conditionnel présent) i przeszłym (conditionnel passé).
CONDITIONNEL PRÉSENT
Tryb warunkowy (conditionnel) służy między innymi do wyrażania: przypuszczenia, możliwości, pragnienia oraz wątpliwości. Występuje w dwóch czasach: teraźniejszym (conditionnel présent) i przeszłym (conditionnel passé). W tej lekcji zostanie omówiony tryb conditionnel présent.
Oto przykładowe zdania różnych zastosowań conditionnel présent:
1) w zwrotach grzecznościowych
Tu aurais envie d'aller au cinéma avec moi? |
Pourriez-vous fermer la porte? |
2) w zwrotach służących udzielaniu rad
Tu devrais le faire le plus tôt possible! |
Tu devrais aller voir le médecin. |
3) w zwrotach służących wyrażeniu pragnienie czegoś
Je voudrais un verre d’eau. |
Nous achèterions bien une nouvelle maison. |
4) do mówienia o faktach które jeszcze nie zostały potwierdzone
Les prix seraient en augmentation. |
D’apres ce que l’on raconte, le voleur serait un homme jeune, il habiterait ce quartier. |
5) czynności wymyślonej, wymarzonej
Si j’etais grand je serais cosmonaute. |
6) do wyrażenia wątpliwości
Anne viendrait avec nous, peut-être. |
7) ORAZ UWAGA: w zdaniach warunkowych (o czym więcej przeczytacie w rozdziale poświęconym trybom warunkowym)
Ils viendraient nous voir, s'ils avaient plus de temps libre. |
Tu pourrais lire tous ces livres, si tu regardais moins de la télé. |
TWORZENIE TRYBU WARUNKOWEGO CONDITIONNEL PRÉSENT
Tworzenie tego trybu jest bardzo proste, gdyż nie musicie uczyć się właściwie żadnych nowych końcówek. conditionnel présent to połączenie Futur Simple z Imparfait. Z pewnością kojarzycie przynajmniej jeden czasownik w conditionnel:
Je voudrais
Jeśli dobrze się mu przyjrzycie rozpoznacie w nim końcówkę –ais z imparfait oraz temat Futur Simple dla vouloir , czyli voudr-. Conditionnel Présent tworzy się bowiem przez dodanie do tematu czasu przyszłego prostego (futur simple) końcówek czasu przeszłego niedokonanego (imparfait):
końcówki czasowników w CONDITIONNEL |
|
l. pojedyncza |
l. mnoga |
- AIS |
- IONS |
- AIS |
- IEZ |
- AIT |
- AIENT |
Schemat tworzenia jest zatem naprawdę prosty, jeżeli dobrze przyswoiliście sobie tworzenie Futur Simple oraz Imparfait. Przypomnijmy sobie, jak wygląda temat w Futur Simple:
PARLER à PARLERAIS |
Jak pamiętacie, w przypadku czasowników grupy I (kończących się na -er, oprócz czasownika aller) i grupy II (kończących się na -ir), temat będzie zatem taki sam jak bezokolicznik. W przypadku czasowników nieregularnych należących do grupy III tematy są nieregularne. W większości przypadków temat będzie zatem taki sam jak bezokolicznik.
Teraz wystarczy dokleić tylko końcówki Imparfait. Spójrzcie na kilka przykładów czasownika z I i II grupy oraz przykład czasownika nieregularnego (których tematy na pewno pamiętacie świetnie po nauce Futur Simple :) )
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
mangerà manger- |
je |
ais |
mangerais |
tu |
ais |
mangerais |
il |
ait |
mangerait |
nous |
ions |
mangerons |
vous |
iez |
mangerez |
ils |
aient |
mangeront |
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
choisirà choisir- |
je |
ais |
choisirais |
tu |
ais |
choisirais |
il |
ait |
choisirait |
nous |
ions |
choisirions |
vous |
iez |
choisiriez |
ils |
aient |
choisiraient |
Na koniec przykład odmiany z czasownikiem nieregularnym, jeżeli nie jesteście pewni, jak wygląda temat któregoś z czasowników nieregularnych, zajrzyjcie do rozdziału poświęconego Futur Simple lub do słownika koniugacji.
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
Voirà verr- |
je |
ais |
verrais |
tu |
ais |
verrais |
il |
ait |
verrait |
nous |
ions |
verrions |
vous |
iez |
verriez |
ils |
aient |
verraient |
PYTANIA I PRZECZENIA
Tworzenie pytań i przeczeń wygląda w Conditionnel tak samo jak w czasach prostych i podlega typowym zasadom negacji.
1) W przypadku przeczeń, pomiędzy konstrukcję Ne…pas wstawiamy orzeczenie w czasie przyszłym.
Ils devraient vendre leur voiture. |
Je savais que vous ne feriez pas cette bêtise. |
2) Zadawanie pytań w conditionnel présent odbywa się głównie z wykorzystaniem inwersji. Czasownik znajduje się więc na początku zdania, następnie wrzucamy podmiot.
Pytania możemy również zadać wykorzystując normalny szyk zdania. Zdanie kończy się oczywiście znakiem zapytania.
Pourrais -tu me donner l'adresse de Monique?
(Mógłbyś mi dać adres Moniki?) |
Aurais -tu un stylo, s'il te plaît.?
(Miałbyś długopis?) |
Czasem trochę podobnym do Plus-que Parfait, ale odnoszącym się do przyszłości, jest Futur Antérieur. Nie jest to czas tak popularny jak Futur Simple czy Futur Proche, ale jest głównie używany w tekstach pisanych. Służy on do wyrażania przyszłości bliższej niż ta wyrażana w futur simple i dalszej od futur proche. Zrozumieć to pomoże Wam podobna oś czasu jak w przypadku czasu Plus-que-parfait, tyle że tym razem zaczynamy od wydarzenia w teraźniejszości:
Présent Futur Antérieur Futur Simple
Jak widać na powyższej osi, mamy dwa wydarzenia w przyszłości, z czego jedno miało miejsce przed drugim, wcześniej będzie miało miejsce Wydarzenie I, a dopiero po nim Wydarzenie II. Żeby położyć nacisk na tę zależność czasową, Francuzi używają do wyrażenia czynności wcześniejszej Futur Anéterieur. W skrócie:
Futur Anéterieur jest stosowany dla wyrażenia czynności |
Spróbujmy rozłożyć zdanie na czynniki pierwsze:
Je sortirai avec toi quand mes parents seront rentrés à la maison. |
Spójrzcie zatem na przykłady zastosowania tego czasu do wyrażenia:
1) Czynności która będzie miała miejsce w przyszłości przed inną czynnością wyrażoną w czasie przyszłym
Tu commenceras l'exercice quand tu auras fini de lire le texte.
|
On t'achètera une voiture quant tu auras passé ton permis de conduire.
|
2) Czynności zakończonej w przyszłości, której jesteśmy pewni
Nous aurons terminé ce travail avant le 4 novembre.
|
Le train sera arrivé dans une heure.
|
TWORZENIE
Czas futur antérieur tak jak i Plus-que-parfait jest czasem złożonym. Składa się z czasownika posiłkowego avoir lub être, który odmieniamy w czasie futur simple oraz z participe passé odmienianego czasownika. Czasowniki posiłkowe wybieramy tak jak w czasie przeszłym passé composé. A czasowniki odmieniane z czasownikiem posiłkowym être uzgadniamy z osobą i liczbą.
Je/tu/il/nous… + être lub avoir w future simple + participe passé |
Jeżeli więc nie zapomnieliście odmiany être i avoir w Future Simple, nie powinniście mieć większych problemów z tworzeniem tego czasu. Poniżej znajdziecie odmianę trzech czasowników: travailler – odmienionego z avoir, aller- czyli czasownika przechodniego odmienionego être oraz czasownika zwrotnego – se maquiller, również z czasownikiem posiłkowym être.
OSOBA |
Posiłkowy |
Participe Passé |
je |
aurai |
travaillé |
tu |
auras |
travaillé |
il |
aura |
travaillé |
nous |
aurons |
travaillé |
vous |
aurez |
travaillé |
ils |
auront |
travaillé |
OSOBA |
Posiłkowy |
Participe Passé |
je |
serai |
allé(e) |
tu |
seras |
allé(e) |
il |
sera |
allé |
elle |
sera |
allée |
nous |
serons |
allé(e)s |
vous |
serez |
allé(e)s |
ils |
seront |
allés |
elles |
seront |
allées |
OSOBA |
Zaimek |
Posiłkowy |
Participe Passé |
je |
me |
serai |
maquillé(e) |
tu |
te |
seras |
maquillé(e) |
il |
se |
sera |
maquillé |
elle |
se |
sera |
maquillée |
nous |
nous |
serons |
maquillé(e)s |
vous |
vous |
serez |
maquillé(e)s |
ils |
se |
seront |
maquillés |
elles |
se |
seront |
maquillées |
Pamiętajcie o uzgadnianiu końcówek w participe passé, kiedy odmieniacie czasownik z être. Jeżeli jednak utrwaliliście sobie te zasady przy okazji nauki passé campos, to nie powinniście mieć większych problemów z tworzeniem czasu przyszłego uprzedniego :).
SPÓJNIKI
Na koniec warto jeszcze zwrócić uwagę na kilka spójników czasu często towarzyszą czasowi Futur Antérieur. Zwróćcie na nie uwagę, gdyż z pewnością przydadzą Wam się w przyszłości.
SPÓJNIKI |
Znaczenie |
quand |
kiedy |
aussitôt que |
gdy tylko, natychmiast gdy |
lorsque |
w chwili gdy, kiedy |
dès que |
jak tylko |
à peine que |
zaledwie gdy |
après que |
jak tylko, skoro tylko |
Poniższych kilka przykładów pomoże Wam umieścić wymienione spójniki z zdaniu:
Dès qu'elle sera rentrée à la maison, elle se douchera.
|
Elles passeront me voir lorsqu'elles auront fini à manger.
|
Vous verrez ce film après que vous auriez lu le livre.
|
Tu déménageras en Espagne dès que tu auras été à la retraite.
|
Dwa ostatnio omawiane czasowniki aller i venir przydadzą nam się również to wyrażenia czasu. Francuzi bowiem stosują konstrukcje oparte o te czasowniki do wyrażania bliskiej przyszłości lub bliskiej przeszłości. Niektórzy nazywają te konstrukcje czasem bliskim przyszłym i przeszłym. W rzeczywistości językoznawcy nie nazywają tych konstrukcji oddzielnymi czasami. Zarówno Futur proche jak i Passé récent są bardzo proste w użyciu, dlatego warto poznać je już na początku nauki języka francuskiego.
FUTUR PROCHE - CZAS PRZYSZŁY BLISKI
Czas przyszły bliski czyli Futur proche, to konstrukcja, która wskazuje, że czynność zostanie zrobiona w niedalekiej przyszłości (możemy ją porównać do angielskiego wyrażenia "I'm going to do sth"). Co więcej, Futur Proche użyjemy jeżeli mamy pewność, iż czynność ta faktycznie będzie miała miejsce.
Należy jednak przyznać, że dla Francuzów pojęcie „niedalekiej przyszłości” jest dość szerokie i zdarza się, że używają czasu przyszłego bliskiego do opisania czynności, która wydarzy się dopiero za np. 10 lat. Wynika to z faktu, że konstrukcja Futur proche jest tak prosta, że czasem Francuzi używają jej zamiast czasu Futur Simple. Dzieje się tak głównie w języku potocznym, zatem nie należy nadużywać Futur proche w języku pisanym.
Le futur proche tworzy się w bardzo prosty sposób, odmieniając czasownik aller w czasie teraźniejszym i dodając bezokolicznik:
Je/tu/il/nous… + aller + infinitif |
Przykłady:
Il va venir chez moi. On do mnie przyjdzie. |
Je vais visiter Paris. Zwiedzę Paryż. |
Nous allons dîner. Będziemy jeść kolację. |
Je vais prendre la douche. Wezmę prysznic. |
W przypadku Futur proche czasownik aller przybiera wobec tego funkcję czasownika posiłkowego, dlatego traci swoje pierwotne znaczenie. A ponieważ jest on czasownikiem posiłkowym negacje tworzymy przez zaprzeczenie tego czasownika, a nie czasownika w bezokoliczniku:
Je/tu/il/nous… + ne + aller + pas + infinitif |
Przykłady:
Ce weekend vous n'allez pas aller au cinéma. |
Aujourd'hui je ne vais pas partir. |
Podobnie jest w przypadku pytań, również zadajemy je poprzez operowanie czasownikiem posiłkowym aller:
Nous allons visiter le Louvre? |
Vont-elles venir chez moi? |
CZAS PRZESZŁY BLISKI
Jest to jedna z najczęściej używanych konstrukcji czasu przeszłego, nie licząc oczywiście le passé composé. Wyraża ona przeszłość niedawną, opisuje wydarzenia, które dopiero co miały miejsce. Tłumaczy się ją: właśnie co, dopiero co, niedawno, przed chwilą, przed momentem.
Konstrukcja jest równie prosta jak w Futur proche. Tworzymy ją odmieniając czasownik posiłkowy venir (przychodzić, przybywać) w czasie teraźniejszym oraz dodajemy przyimek de, a następnie bezokolicznik czasownika głównego.
Je/tu/il/nous… + venir + de + infinitif |
Przykłady:
Ils viennent de me le dire. |
Le train vient de partir. Pociąg właśnie odjechał. |
Il vient de quitter l'hôtel. |
Podobnie też jak w Futur proche, w negacji zaprzeczamy tylko czasownik posiłkowy, czyli venir.
Je/tu/il/nous… + ne + venir + pas + de + infinitif |
Przykłady:
Elle ne vient pas de manger. |
Non, nous ne venons pas de nous réveiller. |
Czas Passé Composé nie jest jedynym czasem przyszłym w języku francuskim. Często potrzebujemy wyrazić czynność, która trwała dłuższy czas lub, która powtarzała się kilkakrotnie. Do opisu takich zdarzeń nie użyjemy czasu przeszłego złożonego, gdyż tak jak mogliście przeczytać w poprzednim rozdziale, Passé Composé służy tylko i wyłącznie do wyrażania czynności jednorazowych, dokonanych. Dlatego też to swobodnego posługiwania się czasem przeszłym w języku francuskim, potrzebny nam jeszcze inny czas Imparfait.
Czas ten po polsku oznacza czas przeszły prosty, gdyż w przeciwieństwie do Passé Composé składa się tylko z jednego elementu i nie posiada czasowników posiłkowych. Mówimy o nim także czas przeszły niedokonany, gdyż opisuje on wydarzenia, których czasu zakończenia nie możemy lub nie potrzebujemy ustalić. Możemy go w pewnym stopniu porównać do angielskiego Past Continous, jednak to tylko orientacyjne porównanie.
ZASTOSOWANIE
Jak zwykle naukę rozpoczniemy od opisu zastosowania czasu. Imparfait jest podobnie jak czas passé composé jednym z najczęściej używanych czasów w języku francuskim. Wyraża on wydarzenia w czasie przeszłym które jeszcze nie zostały zakończone, bez limitów czasowych. Bardzo często jest nazywany czasem teraźniejszym w przeszłości, gdyż ma podobne znaczenie jak czas teraźniejszy, wyrażone w czasie przeszłym. Czas ten służy do opisu sytuacji, tła akcji, cech zewnętrznych i postaci, wyrażenia propozycji, wyrażenia czynności powtarzającej się i wyrażenia jakiegoś stanu. W związku z tym jest stosowany w opowiadaniach o czymś, co robiliśmy danego dnia i jest stosowany zamiennie z czasem le passé composé, z tym, że czas le passé composé opisuje krótkie momenty w życiu, a czas l'imparfait opisuje stan, w jakim się znajdowaliśmy, pogodę, jaka wtedy była, itp.
Zwroćmy uwagę na przykładowe zdania różnych zastosowań tego czasu:
1) czynność w trakcie realizacji. Rozpoczęcie ani zakończenie czynności nie jest sprecyzowane.
Avant, nous habitions à Paris. |
Pierre buvait un café dans la cuisine. |
2) czynność powtarzana się w przeszłości, była czynnością zwyczajową, wykonywaną regularnie
Elles passaient des soirs en lisant des romans policiers. |
Dans ma jeunesse j'allais souvent au cinéma. |
3) opisy osób, wystroju wnętrz, krajobrazu, okoliczności
La maison que j'ai vue hier était vraiment très belle. |
Elle avait des yeux verts et elle souriait tout le temps. |
4) opis tła wydarzeń (np. w opowiadaniach)
Ce jour-là, le soleil brillait très fort. |
La place était pleine de jeunes gens qui chantaient. |
5) czynność równoczesna w stosunku do tej (wyrażonej w np. passé composé, imparfait itp.)
Il parlait avec lui pendant que Marie mettait la table. |
Quand je prenais la douche, le téléphone a sonné. |
Czasu imparfait używać będziemy także tworząc okresy warunkowy, ale więcej o tym w rozdziale poświęconym conditionnels. Jak widać na powyższych zdaniach czas przeszły prosty ma bardzo liczne zastosowania, dlatego warto go przyswoić sobie jak najprędzej, tym bardziej, że tworzenie jego jest banalnie proste :).
TWORZENIE
Wszystkich zmęczonych francuskimi nieregularnymi odmianami czasowników powinien ucieszyć fakt, że w czas przeszły l’imparfait tworzy się regularnie dla wszystkich czasowników, a jego końcówki są bardzo proste.
końcówki czasowników w czasie imparfait |
|
l. pojedyncza |
l. mnoga |
- AIS |
- IONS |
- AIS |
- IEZ |
- AIT |
- AIENT |
Tematem czasownika, do którego doklejamy końcówki jest temat czasownika odmienionego w czasie teraźniejszym w 1 osobie liczby mnogiej nous (my) zakończonego na –ONS.
Czyli:
Avoir -> nous avons |
Kiedy przypomnieliśmy już sobie formę 1 os. Liczby mnogiej, należy odciąć końcówkę –ONS i zastąpić ją końcówką czasu imparfait odpowiednią dla osoby. Poniżej znajdziecie schemat oraz tablicę z końcówkami.
PARLONS -> PARL-ONS -> PARLAIS |
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
Parlerà parl- |
je |
ais |
parlais |
tu |
ais |
parlais |
il |
ait |
parlait |
nous |
ions |
parlions |
vous |
iez |
parliez |
ils |
aient |
parlaient |
Proste! Spójrzcie na kilka przykładowych zdań:
Elle se promenait dans Paris. |
Le matin il buvait son café au lait. |
Je marchais toute la journée. |
Jedynym czasownikiem, którego trzeba się nauczyć na pamięć, jest jak zwykle être. Poniżej znajdziecie odmiane czasownika „być”, która jest nieregularna, ale bardzo prosta.
je |
étais |
tu |
étais |
il |
était |
elle |
était |
nous |
étions |
vous |
étiez |
ils |
étaient |
elles |
étaient |
PRZECZENIE
Tworzenie zdań przeczących w czasie imparfait jest równie proste jak w czasie teraźniejszym. Zdanie przeczące tworzymy jak w czasie présent: do czasownika dodajemy konstrukcję "ne...pas". Słówko "ne" znajduje się przed czasownikiem, a słówko "pas" za nim.
Je/tu/il/nous… + ne + odmieniony czasownik + pas/plus/jamais/ etc |
Oto kilka przykładów:
Je ne voulais plus aller au théâtre. |
Nous ne prenions pas la responsabilité pour tout le groupe. |
Elle ne voulait jamais dire « Pardon ». |
PYTANIA
Zdanie pytające w czasie l'imparfait tworzymy jak w czasie présent: poprzez inwersję. Czasownik znajduje się przed osobą, słowa - którymi pytamy - przez czasownikiem lub na końcu zdania, a reszta części zdania za osobą.
odmieniony czasownik+ je/tu/elle… +… |
Kilka przykładowych pytań:
Faisait-il du soleil ce matin? |
Mangeais-tu des sala des quand tu était jeune? |
Na razie pozostajemy wciąż w temacie trybów w gramatyce francuskiej. Oprócz trybu rozkazujące, w języku francuskim wyróżniamy także jak i w języku polskim – tryb rozkazujący. Tryb rozkazujący, nazywany po francusku Impératif, służy nie tylko wyrażaniu poleceń i rozkazywaniu, ale także wyrażaniu próśb, życzeń i udzielaniu rad. W języku francuskim istnieją tylko 3 formy trybu rozkazującego.
- druga osoba liczby pojedynczej -> tu (ty)
- pierwsza osoba liczby mnogiej -> nous (my)
- oraz druga osoba liczby mnogiej -> vous (wy)
Tryb rozkazujący można używać również w innych osobach, ale wtedy tworzy się go przy pomocy subjonctif, więc więcej szczegółów na ten temat znajdziecie w zakładce dotyczącej właśnie zagadnienia subjonctif.
To co od razu rzuci Wam się w oczy, to fakt, że tryb rozkazujący występuje bez zaimka osobowego w przeciwieństwie do innych czasów i trybów w języku francuskim.
ZASTOSOWANIE
Do czego służy tryb rozkazujący każdy wie – do wyrażania rozkazu… Jednak to nie jedyne zastosowanie tego trybu, dlatego warto prześledzić to na przykładach poniżej.
Impératif wyraża:
1) Rozkaz
Mange la soupe! |
2) Prośbę
Restez encore un peu! |
3) Radę
Écoute ce qu'il te dit! |
4) Pozwolenie
Fume, si tu as envie. |
5) Instrukcję
Tournez à gauche puis continuez tout droit. |
6) Życzenia
Passez une bonne journée. |
7) Formę grzecznościową
Veuillez m’expliquer ce problème. |
TWORZENIE
Tak, jak już wspomnieliśmy na początki tryb rozkazujący występuje w trzech formach, dla osób tu (ty), nous (my) i vous (wy). Tryb rozkazujący występuje bez zaimka osobowego. Formy trybu rozkazującego są identyczne jak formy czasu teraźniejszego trybu orzekającego, z tą różnicą, że zdanie rozkazujące nie posiada podmiotu, dlatego nie powinniście mieć dużych problemów z jego tworzeniem. Prześledźmy tworzenie Impératif w poszczególnych grupach czasowników.
Czasowniki I grupy zakończone na – er
Jeśli używamy czasowników I grupy, czyli tych zakończonych na -er, to pozbywamy się zaimka osobowego (tu, nous, vous etc.) i końcowki -s w II osobie liczby pojedynczej tu.
Chanter (śpiewać)
Indicatif |
Imperatif |
Znaczenie |
Tu chantes |
chante! |
Śpiewaj! |
Nous chantons |
chantons! |
Śpiewajmy! |
Vous chantez |
chantez! |
Śpiewajcie! |
Jeżeli jednak po czasowniku w trybie rozkazującym pojawi się zaimek en lub y czasowniki te odzyskują -s:
Vas-y |
Przykładowe zdania:
Tu écoutes la radio. |
-> Écoute la radio! | Słuchaj radia! |
Nous dansons le tango. |
-> Dansons le tango! | Tańczmy tango! |
Vous parlez français. |
-> Parlez français! | Mówcie po francusku! |
Czasowniki zakończone na –Ir
Jeśli w trybie rozkazującym używamy czasowników II grupy, to pozbywamy się tylko zaimka osobowego, sam czasownik pozostaje bez zmian.
Finir (kończyć)
Indicatif |
Imperatif |
Znaczenie |
Tu finis |
finis!! |
skończ! |
Nous finissons |
finissons!! |
skończmy! |
Vous finissez |
finissez! |
skończcie! |
Np.:
Tu choisis le cadeau. | -> Choisis le cadeau! | Wybierz prezent! |
Nous finissons de préparer le dîner. |
-> Finissons de préparer le dîner! | Skończmy przygotowywać kolację! |
Vous garantissez de la bonne qualité. |
-> Garantissez de la bonne qualité! | Zagwarantujcie dobrą jakość! |
Czasowniki grupy III (czasowniki nieregularne)
Jeśli w trybie rozkazującym używamy czasowników III grupy, to pozbywamy się tylko zaimka osobowego, sam czasownik pozostaje bez zmian.
Indicatif |
Imperatif |
Znaczenie |
Tu attends |
attends! |
poczekaj! |
Nous attendons |
attendons! |
poczekajmy! |
Vous attendez |
attendez! |
poczekajcie! |
Np.:
Tu sors tout de suite de chez moi. | -> Sors tout de suite de chez moi! | Wyjdź ode mnie natychmiast! |
Nous résolvons nos problèmes nous - mêmes. |
-> Résolvons nos problèmes nous - mêmes! | Sami rozwiążmy nasze problemy! |
Vous lisez des livres en vérsion originale. |
-> Lisez des livres en v.o.! | Czytajcie książki w wersji oryginalnej! |
Czasowniki zwrotne
W trybie rozkazującym w czasownikach zwrotnych zmienia się tylko zaimek zwrotny (me, te, se, nous, vous, se) na formy zaimka mocnego (toi, nous, etc…) sam czasownik zachowuje się tak jak czasowniki normalne, czyli według zasad I, II, III grupy.
Se lever (wstawać)
Indicatif |
Imperatif |
Znaczenie |
Tu te lèves |
lève-toi ! |
Myj się! |
Nous nous levons |
levons-nous ! |
Umyjmy się! |
Vous sous levez |
levez-vous ! |
Umyjcie się! |
Np:
Tu t'habilles. | -> Habille-toi! | Ubierz się! |
Nous nous promenons. |
-> Promenons-nous! | Przejdźmy się! |
Vous vous dépêchez. |
->Dépêchez-vous! | Pospieszcie się! |
Wyjątki
Żeby jednak wszystkie nie było tak proste, istnieje kilka wyjątków, których trzeba niestety nauczyć się na pamięć. Jest ich jednak tak mało, że nie powinniście mieć z nimi problemów. Są bowiem tylko 4 czasowniki, które mają formę nieregularną w trybie rozkazującym: étre - być, avoir - mieć, savoir - wiedzieć i vouloir – chcieć.
être |
być |
Sois! |
Bądź! |
Soyons! |
Bądźmy! |
Soyez! |
Bądźcie! |
avoir |
mieć |
Aie! |
Miej! |
Ayons! |
Miejmy! |
Ayez! |
Miejcie! |
savoir |
wiedzieć |
Sache! |
Wiedz! |
Sachons! |
Wiedzmy! |
Sachez! |
Wiedzcie! |
vouloir |
chcieć |
Veuille! |
Zechcij! |
Veuillons! |
Zechcijmy! |
Veuillez! |
Zechcijcie! |
PRZECZENIE
Jeżeli zaś chodzi o przeczenie, to nie różni się ono wiele on przeczenie w trybie oznajmującym oprócz braku zaimka osobowego.
Kilka przykładowych zdań:
Indicatif
Tu regardes la télé. |
Tu ne regardes pas la télé. |
Impératif
Regarde la télé! |
Ne regarde pas la télé! |
Uwaga, w przypadku czasowników zwrotnych zaimki zwrotne w zdaniach przeczących trybu rozkazującego nie zmieniają się na zaimki mocne:
Tu ne t'habilles pas. |
-> Ne t'habille pas! | Nie ubieraj się! |
Nous ne nous promenons pas. |
-> Ne nous promenons pas! | Nie przechadzajmy się! |
Vous ne vous dépêchez pas. |
-> Ne vous dépêchez pas! | Nie spieszcie się! |
W języku francuskim występuję także czas przeszły trybu rozkazującego , czyli Impératif passé. Jest on używany w przypadku rozkazu, gdy coś zostało wykonane przed jakąś datą lub przed jakimś innym wydarzeniem. Jest bardzo rzadko używany w języku francuskim, ale warto znać jego formę.
Przykładowe zdania:
Aie fini ce rapport aujourd'hui! |
Aie terminé tes devoirs avant mon retour. |
Soyez rentrés avant huit heures. |
Jak widać na powyższych przykładach l'impératif passé tworzy się z czasownika posiłkowego avoir lub être i z participe passé odmienianego czasownika, czyli na zasadach takich jak wszystkie czasy złożone.
Osoba + ÊTRE lub AVOIR w impératif présent + PARTICIPE PASSÉ |
Jak dotąd nauczyliście się już, jak tworzyć zdania w czasie teraźniejszym używając czasowników różnych grup oraz różnych rodzajów jak np. czasowniki zwrotne lub modalne. Język to jednak nie tylko czas teraźniejszy. Dlatego też do konstrukcji nieco bardziej skomplikowanych zdań, konieczna jest znajomość innych czasów gramatycznych. Dzięki temu rozdziałowi wejdziemy zatem na kolejny poziom wtajemniczenia :) i nauczymy się używać czasu passé campos, czyli czasu przeszłego złożonego. Będzie to rozdział długi o obszerny, jednak warto przestudiować go naprawdę uważnie, gdyż to pomoże Wam w przyszłości w nauce kolejnych czasów złożonych w języku francuskim (których jest jeszcze kilka).
Przedstawiam wobec tego krótką agendę tego, co znajdziecie w tym rozdziale:
Dzięki temu podziałowi uda Wam się przyswoić ten „ogrom” wiedzy :)
Język polski wydaje się być mało skomplikowany jeżeli chodzi o czasu gramatyczne, co wie każdy kto kiedykolwiek próbował przyswoić sobie 16 czasów języka angielskiego. Nasz podział na czas teraźniejszy przyszły i przeszły, jest jednak nieco bardziej urozmaicony w większości innych języków. Nie inaczej jest w przypadku języka francuskiego. W języku tym jednym z najczęściej używanych czasów jest właśnie passé camposé. Tłumaczymy go jako czas przeszły złożony. Dlaczego złożony?
A dlatego, że składa się z co najmniej 2 elementów tzn. z czasownika posiłkowego i participe passé, jednak szerzej o konstrukcji za chwilę.
Skupmy się najpierw na tym, do czego służy właściwie ten czas. Otóż ogólna zasada mówi o tym, że…
Czas ten wyraża czynność dokonaną, mającą miejsce |
Trzeba Francuzom przyznać, że są w tej kwestii bardzo skrupulatni i wyraźnie rozróżniają oni czasem gramatycznym wydarzenia, które są już zakończone i miały miejsce w przeszłości w określonym momencie czasu. Możemy czas ten porównać do angielskiego Past Simple, ale nie należy zbytnio przywiązywać się do tego porównania, gdyż istnieją tez różnice.
1) czynności przeszłej dokonanej (która może mieć konsekwencje w teraźniejszości)
On a construit ce bâtiment il y a 5 ans. |
2) czynności dokonanych, punktowych:
Le vase s'est cassé. |
3) zdarzenie o ograniczonej długości trwania:
J'ai été absente entre le 5 et le 12 mai. |
4) kilka czynności, które nastąpiły po sobie
Ce matin, nous avons pris notre petit-déjeuner, puis nous sommes partis au travail. |
2. Zasady tworzenia
Konstrukcja czasu passé camposé nie powinna Wam sprawić większych problemów, o ile uważaliście na lekcji z odmiany czasowników avoir i être J. Czasowniki „mieć” i „być” są bowiem podstawą dla tego czasu. Z czego złożony jest czas przeszły złożony?
Zwróćcie uwagę na poniższy schemat:
Je/tu/il/nous… + avoir/être + participe passé |
Oznacza to, że by odmienić czasownik w czasie przeszłym należy odmienić czasownik avoir bądź être w czasie teraźniejszym a następnie dodać do tego imiesłów czasu przeszłego, czyli participe passé.
Il + a + mangé |
Na razie skupmy się na czasownikach odmienianych z avoir, gdyż jest ich znacznie więcej. Czasowniki zaś odmieniane z être omówię nieco niżej.
Participe passé czyli imiesłów czasu przeszłego (mangé) tworzy się w dość prosty sposób i należy się tych zasad nauczyć, gdyż często imiesłowy tego będziecie też używać w funkcji przymiotnika. Participe passé zachowuje się bowiem tak jak past participle w języku angielskim (np. gone, eaten, sang, etc.).
Aby uzyskać participe passé dla czasowników regularnych I grupy zakończonych na –ER, wystarczy odciąć końcówkę i zastąpić ją –É:
PARLER -> PARL-ER -> PARLÉ |
Np.
J’ai déjà parlé avec lui. |
Zobaczmy, jak wygląda odmiana tego czasownika w różnych osobach:
OSOBA |
AVOIR |
parler |
je |
ai |
parlé |
tu |
as |
parlé |
il |
a |
parlé |
nous |
avons |
parlé |
vous |
avez |
parlé |
ils |
ont |
parlé |
W czasownikach drugiej grupy koniugacyjnej zakończonej na –IR, końcówkę bezokolicznika –IR zamieniamy na -i, np. réussir – réussi.
FINIR -> FIN-IR -> FINI |
Jeżeli zaś chodzi o czasowniki III grupy, należy niestety nauczyć się ich na pamięć, gdyż są dość nieregularne. Poniżej znajdziecie tabele z listą kilkunastu, najbardziej przydatnych participe passé czasowników nieregularnych.
BEZOKOLICZNIK |
PARTICIPE PASSÉ |
ZNACZENIE |
boire |
bu |
pić |
découvrir |
découvert |
odkryć |
descendre |
descendu |
zejść |
dire |
dit |
powiedzieć |
dormir |
dormi |
spać |
écrire |
écrit |
pisać |
lire |
lu |
czytać |
prendre |
pris |
brać |
tenir |
tenu |
trzymać |
vivre |
vécu |
żyć |
voir |
vu |
widzieć |
A oto kilka przykładowych zdań z tymi czasownikami:
Il a pris une douche. |
J’ai vu un accident ce matin. |
Tu as déjà lu ce livre? |
Christophe Colomb a découvert l'Amérique. |
3. Odmiana z être
Istnieje też grupa czasowników odmienianym z czasownikiem posiłkowym être . Wśród nich są głównie czasowniki ruchu (np. iść, wchodzić, przybywać) oraz czasowniki zmiany stanu (urodzić się stać się), których na szczęście wcale nie jest tak dużo, bo około 14.
BEZOKOLICZNIK |
PARTICIPE PASSÉ |
ZNACZENIE |
naître |
né |
rodzić się |
mourir |
mort |
umierać |
aller |
allé |
iść |
venir |
venu |
przychodzić |
arriver |
arrivé |
przyjeżdżać |
entrer |
entré |
wchodzić |
rester |
resté |
zostać |
passer |
passées |
przejść |
sortir |
sorti |
wyjść |
retourner |
rentré |
wrócic |
partir |
parti |
wyjechać |
descendre |
descendu |
zejść |
monter |
monté |
wejść na górę |
tomber |
tombé |
upaść |
A oto kilka przykładowych zdań:
Je suis allé en France. |
Il est resté en Pologne. |
Je suis descendu au rez-de-chaussée. |
Elle est née le 3 janvier. |
Powyższe czasowniki zamiast czasownika posiłkowego avoir odmieniają się z être. Jednak uważny uczeń zauważył pewnie dodatkowe -e przy née w ostatnim zdaniu. To nie błąd! Te bowiem czasowniki, które odmieniane są z être należy uzgodnić z rodzajem i liczbą w podmiocie. Czyli traktujemy participe passé tak jak gdyby był przymiotnikiem, a przymiotniki przecież odmieniaja się przez osoby i liczbę :).
Zgodnie z tą zasadą, do participe passé powyższych czasowników dodajemy:
-dla rodzaju żeńskiego liczby pojedynczejà -e
-dla rodzaju żeńskiego liczby mnogiejà -es
-dla rodzaju męskiego liczby mnogiejà -s
Odmiana prezentuje się następująco:
OSOBA |
ÊTRE |
parler |
je |
suis |
allé(e) |
tu |
es |
allé(e) |
il |
est |
allé |
elle |
est |
allée |
nous |
sommes |
allé(e)s |
vous |
êtes |
allé(e)s |
ils |
sont |
allés |
elles |
sont |
allées |
Zwróćcie uwagę na przykładowe zdania:
Ils sont venus chez moi hier soir. |
Nous sommes rentrés vite à la maison. |
Brigitte et Monique sont nées en 1990. |
Uwaga: Czasowniki être (być) i avoir (mieć) odmieniają się w czasie passé composé z czasownikiem posiłkowym avoir!
être (być) |
avoir (mieć) |
J'ai été |
j'ai eu |
Tu as été |
tu as eu |
il a été |
il a eu |
nous avons été |
nous avons eu |
vous avez été |
vous avez eu |
ils ont été |
ils ont eu |
Grupą czasowników, która również odmienia się z être są czasowniki zwrotne. Łatwo jednak zapamiętać tę zasadę, ponieważ czasowniki te charakteryzują się zaimkiem „se”. Participe passé jest wtedy również odmienny i uzgadnia się z podmiotem (Przypominam: do rodzaju żeńskiego dopisujemy -e, do liczby mnogiej -s, do rodzaju żeńskiego liczby mnogiej -es).
Wśród czasowników zwrotnych, jak zapewne pamiętacie wymienić możemy np.: s'appeler (nazywać się), se réveiller (obudzić się), se lever (wstać), se souvenir (przypominać sobie), s'habiller (ubierać się), se fâcher (gniewać się)...
OSOBA |
ZAIMEK |
ÊTRE |
parler |
je |
me |
suis |
habillé(e) |
tu |
t’ |
es |
habillé(e) |
il |
s’ |
est |
habillé |
elle |
s’ |
est |
habillée |
nous |
nous |
sommes |
habillé(e)s |
vous |
vous |
êtes |
habillé(e)s |
ils |
se |
sont |
habillés |
elles |
se |
sont |
habillées |
Pamiętajcie oczywiście o wstawianie apostrofu zgodnie z zasadą elizji, co również przestawione zostało w powyższej tabeli.
Porównajcie sobie użycie czasowników zwrotnych w przykładowych zdaniach:
Monique s'est réveillée trop tard. |
Deux petites filles se sont approchées pour me demander l'heure. |
Pierre et Cécile se sont levés à 7 heures. |
5. Czasowniki odmienne z être i avoir
Istnieje również grupa czasowników, które odmieniają się w czasie passé composézarówno z avoir, jak i z être, w zależności od tego, czy czasownikowi towarzyszy dopełnienie bliższe (complément d'objet direct - COD) czy też nie. Do grupy tych czasowników należą przede wszystkim:
BEZOKOLICZNIK |
ZNACZENIE |
monter |
wnosić/wchodzić |
descendre |
znieść/zejść |
entrer |
wprowadzić/wejść |
sortir |
wyprowadzić/wyjść |
retourner |
zwrócić/wrócić |
passer |
zdać/wstąpić |
Jak widać na przedstawionej wyżej tabeli, czasowniki te mogą mieć różne znaczenia, dlatego też będziemy je odmieniać z innym czasownikiem posiłkowym w przypadku I znaczenia, jak drugiego, w którym pełnią funkcję czasowników przechodnich. Jeżeli bowiem posiadają one dopełnienie bliższe (kogo? co?) (przypominam, że dopełnienie bliższe w przeciwieństwie do dopełnienia dalszego, stoi tuż obok czasownika i nie jest od niego oddzielone żadnym przyimkiem (najczęstszymi przyimkami są à oraz de).np. zdać egzamin, znieść torbę , będą odmieniane z avoir. Natomiast kiedy są czasownikami przechodnimi np. wyjść z domu, wejść do sali, będą odmieniane z être podobnie jak inne czasowniki tego typu.
Zwróćcie uwagę na przykład:
Elle est montée au deuxième étage. |
Elle a monté sa valise. |
W pierwszym zdaniu monter oznacza wejść, dlatego odmieniony jest z être oraz jest on z końcówką rodzaju żeńskiego. Zaś w przypadku zdania drugiego monter oznacza wnosić i tym samym odmieniamy go z avoir. Warto zapamiętać tę prostą zasadę, gdyż wiele osób o niej zapomina. Dla utrwalenia jeszcze kilka przykładów:
J'ai descendu l'escalier. |
Je suis descendu en bas. |
J'ai passé un examen. |
Je suis passé chez elle. |
Il a sorti le chien. |
Il est sorti avec son chien. |
6. Czasowniki modalne
W przypadku czasowników modalnych sprawa nie jest tak skomplikowana. Jest tylko kilka zasad, o których należy pamiętać używając czasowników w czasie przeszłym passé composé.
Przede wszystkim wszystkie czasowniki modalne odmieniamy z avoir i odmieniony czasownik posiłkowy odnosi się do czasownika modalnego, a nie do bezokolicznika.
Np.
J’ai dû sortir très tôt ce matin. |
Mimo, że „wyjść” jest czasownikiem ruchu, czasownik posiłkowy odnosi się do devoir a nie do sortir, dlatego odmieniany jest z avoir.
Co więcej czasowniki modalne, jak zawpewne pamiętacie odmieniają się nieregularnie. Nie inaczej jest z tworzeniem participe passé od tych czasowników. Listę imiesłowów od czasowników modalnych znajdziecie w poniższej tabeli.
BEZOKOLICZNIK |
PARTICIPE PASSÉ |
ZNACZENIE |
devoir |
dû |
musieć |
pouvoir |
pu |
móc |
vouloir |
voulu |
chcieć |
savoir |
su |
umieć |
Oto kilka przykładów:
Comment j'ai pu oublier ça? |
Elle a du te dire quelque chose. |
Je n’ai jamais su dire non. |
7.
Przeczenia
Przeczenie w czasie przeszłym nie powinno Wam sprawić większych problemów, jeżeli będziecie pamiętać o poprawnej kolejności. Forma przecząca w passé composé dotyczy wyłącznie czasownika posiłkowego. Możemy więc powiedzieć, że participe passé pozostaje "na zewnątrz". Aby utworzyć negację należy umieścić czasownik posiłkowy, uzgodniony do podmiotu, między NE a PAS, a następnie dorzucamy participe passé .:
Je/tu/il/nous… + ne + avoir/être + pas + participe passé |
W związku z tym należy przede wszystkim pamiętać o poprawnej kolejności poszczególnych elementów. Aby pomóc Wam sobie utrwalić tę zasadę, zamieszczamy kilka zdań przykładowych:
Elle n'est pas arrivée en retard. |
Tu n'es pas allé à Paris. |
Je n'ai pas écouté les nouvelles à la radio. |
Vous n'avez pas bu deux tasses de thé. |
Przy negacji czasowników zwrotnych jest to nieco bardziej skomplikowane. W przypadku czasowników zwrotnych zaimek zwrotny (me, te, se, nous, vous, se) zawsze znajduje się przed czasownikiem posiłkowym.
Je/tu/il/nous… + ne + se + être + pas + participe passé |
Jak utworzyć negację przy czasownikach zwrotnych widać na kilku poniższych przykładach:
Je ne me suis pas levé à 6h du matin. |
Nous ne nous sommes pas rencontrés chez Michel. |
Anne ne s'est pas trompée d'adresse. |
8.
Pytania
Zadawanie pytań w czasie przeszłym złożonym wygląda tak samo jak w teraźniejszym. To znaczy, że możemy pytać za pomocą intonacji i wówczas stosujemy po prostu zdanie oznajmujące i dodajemy znam zapytania albo stawiamy na początku zdania „Est-ce que…” i dodajemy zdanie oznajmujące. Możemy też użyć inwersję. Tworzenie pytań poprzez inwersję odbywa się jak w czasie teraźniejszym zamieniając czasownik i podmiot miejscem. Pamiętajmy jednak, ze w passé composé to czasownik posiłkowy jest jak gdyby orzeczeniem wobec tego to właśnie czasownik posiłkowy będziemy umieszczać przed podmiotem:
Elle est belle. -> Est-t-elle belle? |
Nous sommes libres. -> Sommes-nous libres? |
Jak widać na powyższych przykładach w czasie passé composé czasownik posiłkowy umieszczamy na początku zdania, następnie dodajemy podmiot i participe passé:
Avez-vous choisi une nouvelle voiture? |
Êtes-vous allées voir cette exposition? |
Est-il rentré à la maison avant minuit? |
Marie, a-t-elle gouté ce plat magnifique? |
Warto zwrócić też uwagę na ostatnie zdanie powyżej. Podobnie jak w czasie teraźniejszym, żeby oddzielić samogłoski w „a” i „Elle” lub „il”, dodajemy –t-, aby ułatwić wymowę.
9. Określenia czasu
Posiadacie już wszystkie niezbędne informacje do tego, by używać czasu przeszłego złożonego poprawnie. Warto jednak, żebyście znali też kilka przydatnych określeń czasu, które możecie stosować w tym czasie. Poniżej znajdziecie kilka tych najczęściej używanych.
Okolicznik czasu |
Znaczenie |
hier |
wczoraj |
avant-hier |
przedwczoraj |
la semaine dernière |
w zeszłym tygodniu |
le mois dernier |
w zeszłym miesiącu |
l'année dernière |
w zeszłym roku |
pendant 10 ans |
przez 10 lat |
de 1980 à 1985 |
od 1990 do 1992 |
en 2000 |
w 1999 |
il y a un mois |
miesiąc temu |
il y a trios ans |
trzy lata temu |
Poznaliście już czas teraźniejszy, dwa czasy przeszłe, czas przyszły, konstrukcje Futur Proche i Passé Récent. Z pewnością taka znajomość czasów gramatycznych pozwala na swobodne posługiwanie się językiem. Żeby jednak wejść na nieco wyższy poziom językowy i móc tworzyć nieco bardziej zaawansowane zdania w języki francuskim, warto dowiedzieć się nieco więcej o czasie zaprzeszłym i przyszłym uprzednim. Pozwolą one Wam rozumieć bardziej skomplikowane teksty po francusku oraz tworzyć zdania złożone w czasie przeszłym i przyszłym. Co więcej czasy te z pewnością spotkacie jeszcze ucząc się różnych innych zagadnień z gramatyki i choć nie są to często używane czasy, warto je znać, kojarzyć i potrafić użyć.
PLUS-QUE-PARFAIT
Rozpoczniemy od czasu Plus-que-parfait, czyli czasu zaprzeszłego. Ktokolwiek z Was uczył się języka angielskiego, zapewne szybko rozpozna w nim cechy charakterystyczne czasu Past Perfect. Niewątpliwie można zauważyć wiele podobieństw między tymi czasami. W języku polskim czas zaprzeszły nie istnieje już przeszło kilka wieków, choć w staropolskim zdarzało się mówić „byłem zrobiłem”. Żeby zrozumieć ideę czasu zaprzeszłego najlepiej posłużyć się osią czasu:
Plus que parfait Passé Composé Présent
Imparfait
Powyższa oś czasu przedstawia trzy wydarzenie, jedno w teraźniejszości, jedno w przeszłości i jedno w tzw. „zaprzeszłości”, oznacza, że to ostatnie wydarzenie miało miejsce jeszcze przed tym, które wydarzyło się w przeszłości. Poniżej na czerwono zaznaczone są czasy, których używamy do wyrażenia poszczególnych czynności: Présent do czynności która ma miejsce obecnie, Passé Composé lub Imparfait do czynności w przeszłości, a Plus-que-parfait do czynności, która miała miejsce przed tą ostatnią.
Dlatego też zazwyczaj używamy czasu Plus-que-parfait w zdaniach złożonych w których jedna z części jest w czasie Passé Composé lub Imparfait a druga w Plus-que-parfait.
Np.
Je me suis rappelé que j'avais laissé mes clés à la maison. |
Logiczne jest bowiem, że najpierw „zostawiłem klucze w domu”, a potem dopiero „przypomniałem sobie”, że je tam zostawiłem. Stąd czynność druga wydarzyła się wcześniej niż ta pierwsza, dlatego ta druga jest zaprzeszła.
Jest to zakończone, wydarzenie które miało miejsce w przeszłości przed innym wydarzeniem wyrażonym w czasie przeszłym. A czas który upłynął między tymi dwoma wydarzeniami nie ma tutaj znaczenia.
Podsumowując więc:
Le plus-que-parfait - czas zaprzeszły, służy do opisywania czynności,
|
Kilka przykładowych zdań pomoże Wam lepiej zrozumieć tę zasadę:
Quand je suis rentrée ce soir à la maison mes enfants avaient fait le ménage et ils avaient mis la table. |
Nous avons retrouvé le livre que nous avions perdu il y a un mois. |
Hier, j’ai rencontré un garçon que j’avais connu en Italie. |
Tak jak już wspomnieliśmy, oprócz powyższego zastosowania, spotkacie czas Plus-que-parfait przy okazji nauki mowy zależnej lub tworzenia okresów warunkowych, jednak więcej o tym przeczytacie w rozdziałach poświęconych poszczególnym tym zagadnieniom.
Uwaga:
Nie używamy czasu Plus-que-parfait w zdaniach współrzędnych, w których kładziemy nacisk na sekwencję kilku czynności, a nie na ich relacje czasowe względem siebie. Np., jak w zdaniu:
Je me suis lavé, je me suis habillé et je suis allé au travail. |
Do wyrażania sekwencji czynności następujących jedna po drugiej służy Passé Composé, wówczas gdy Plus-que-parfait dłuży do podreślenia tego, które z wydarzeń miało miejsce wcześniej. Jeżeli macie problem z uchwyceniem tej różnicy, przeanalizujcie dokładnie podane wcześniej zdania przykładowe w Plus-que-parfait z powyższym zdaniem w Passé Composé.
TWORZENIE
Czas Plus-que-parfait jest czasem złożonym (tak jak np. Passé Composé). Jeżeli dobrze utrwaliliście sobie czasu przeszłe Passé Composé oraz Imparfait, nie powinniście mieć najmniejszych problemów z używaniem Plus-que-parfit. Składa się on z czasownika posiłkowego être lub avoir odmienionego w czasie przeszłym imparfait oraz z imiesłowu czasu przeszłego odmienionego czasownika:
Je/tu/il/nous… + être lub avoir w imparfait + participe passé |
Przeanalizujcie zatem odmianę czasownika travailler (pracować):
OSOBA |
Posiłkowy |
Participe Passé |
je |
avais |
travaillé |
tu |
avais |
travaillé |
il |
avait |
travaillé |
nous |
avions |
travaillé |
vous |
aviez |
travaillé |
ils |
avaient |
travaillé |
A teraz zwroćcie uwagę na odmianę czasownika przechodzniego aller:
OSOBA |
Posiłkowy |
Participe Passé |
je |
étais |
allé(e) |
tu |
étais |
allé(e) |
il |
était |
allé |
elle |
était |
allée |
nous |
étions |
allé(e)s |
vous |
étiez |
allé(e)s |
ils |
étaient |
allés |
elles |
étaient |
allées |
Na koniec jeszcze odmiana czasownika zwrotnego se maquiller:
OSOBA |
Zaimek |
Posiłkowy |
Participe Passé |
je |
me |
étais |
maquillé(e) |
tu |
te |
étais |
maquillé(e) |
il |
se |
était |
maquillé |
elle |
se |
était |
maquillée |
nous |
nous |
étions |
maquillé(e)s |
vous |
vous |
étiez |
maquillé(e)s |
ils |
se |
étaient |
maquillés |
elles |
se |
étaient |
maquillées |
Wszystkie zasady dotyczące wyboru czasownika posiłkowego (avoir i être), uzgadniania participe passé, tworzenia zdań twierdzących, przeczących i pytających są dokładnie takie same jak w czasie passé composé. Dlatego jeśli macie wątpliwości, zajrzyjcie do rozdziału dotyczącego czasu przeszłego złożonego.
Czas teraźniejszy, czyli Le présent w języku francusku podobnie jak w każdym innym języku opisuje zdarzenia mające miejsce obecnie, w tej chwili, czynności punktowe lub rozciągnięte w czasie, jak również prawdy ogólne, przyzwyczajenia, a nawet odnosić się do przyszłości lub przeszłości. Przyjrzyjmy się temu na przykładach.
1) przykładem czynności w trakcie realizacji będzie np.:
Il mange sa baguette en moment. |
2) aktualny stan rzeczy
J’habite à Paris. |
3) prawda ogólna
Deux plus deux est égal à quatre. |
4) przyzwyczajenie
Je me réveille à 6 heures. |
5) zdarzenie w przyszłości
Je vais à Paris l’année prochaine. (Jadę do Paryża w przyszłym roku.) |
6) zdarzenie w przeszłości np. historyczne
En 1789 la Révolution française commence. |
ODMIANA CZASOWNIKÓW W CZASIE TERAŹNIEJSZYM
Gdy przyjrzymy się czasownikom francuskim w słowniku, znajdziemy ich formę bezokolicznikową z charakterystyczną końcówką –ER, np.:
manger (jeść), donner (dawać), |
Podobnie jak w języku polskim, po francusku czasownik odmienia się przez osoby. Zatem końcówka czasownika przyjmuje odpowiednia forme w zależności czy mówimy o sobie (je), o nim (il), o nas (nous), o was (vous) itp.
Odmiana czasowników pierwszej grupy w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego jest bardzo prosta. By odmienić czasownik -ER w czasie teraźniejszym, odrzuć końcówkę bezokolicznika –ER, np.
PARLER -> PARL-ER -> PARL- |
Następnie dodaj odpowiednich końcówki czasu Présent. Każda osoba ma swoją końcówkę. Poniższa tabela prezentuje koniugacje trzech czasowników regularnych parler (mówić), donner (dać) oraz visiter (odwiedzić):
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
parler > parl- |
je |
-e |
parle |
tu |
-es |
parles |
il |
-e |
parle |
nous |
-ons |
parlons |
vous |
-ez |
parlez |
ils |
-ent |
parlent |
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
donner > donn- |
je |
-e |
donne |
tu |
-es |
donnes |
il |
-e |
donne |
nous |
-ons |
donnons |
vous |
-ez |
donnez |
ils |
-ent |
donnent |
OSOBA |
KOŃCÓWKA |
visiter > visit- |
je |
-e |
visite |
tu |
-es |
visites |
il |
-e |
visite |
nous |
-ons |
visitons |
vous |
-ez |
visitez |
ils |
-ent |
visitent |
CZAS TERAŹNIEJSZY CIĄGŁY
W języku francuski nie istnieje odpowiednik angielskiego Present Continous, czyli czasu teraźniejszego ciągłego. Do wyrażania czynności będących W TRAKCIE wykonywania służy specjalna, bardzo prosta w użyciu konstrukcja être en train de
Francuskie wyrażenie être en train de (dosłownie: „być w trakcie”) służy do podkreślania, że czynność, o której mówimy, jest wykonywana właśnie w chwili mówienia. Do użycia jej potrzebujemy jedynie zaimka osobowego np. il oraz bezokolicznika.
Np.
Il est en train de chanter. |
Ils sont en train de parler. |
Konstrukcji tej możemy używać w każdym czasie, odmieniając jedynie être w odpowiednim czasie i osobie.
UWAGI DLA CIEKAWSKICH
W języku francuskim ze względu na wymowę pojawiają się pewne zmiany pisowni w niektórych odmianach czasowników I grupy -ER - np.: placer (nous plaçons) , lever (elle lève), céder (je cède), jeter (tu jettes), se noyer (ils se noient)...
1) Tak jest na przykład w przypadku czasowników, które kończą się na -ger, takie jak changer, [sząże], manger [mąże], partager [partaże] itp. -g- czytamy jak [ż] dlatego, że znajduje się po nim -e.W tych czasownikach po -g musi zatem wystąpić -e, aby we wszystkich osobach -g wymawiało się jako [ż]
nager (nous nageons) manger (nous mangeons) partager (nous partageons) |
W przeciwnym razie wymawialibyśmy g jako [g].
2) Podobnie w przypadku czasowników zakończonych na -cer. takich jak commencer[komąse], placer [plase], lancer [ląse], itp. W tych czasownikach dla zachowania wymowy -c przed - a, -o, lub -u zamienia się na –ç.
placer (nous plaçons) commencer (nous commençons) |
W przeciwnym razie wymawialibyśmy c jako [k].
3) W przypadku czasowników takich jak répéter, espérer, préférer, itp. -é zmienia się na -è . Jest to drobna zmiana akcentu wywołana niemym -e na końcu.
répeter (je répète) |
4) W czasownikach typu se lever e przechodzi na è przed e niemym
lever (elle lève) |
5) Czasowniki takie jak appeler i jeter przed e niemym podwajają spółgłoskę l lub t
jeter (tu jettes) |
6) W czasownikach takich jak se noyer, payer, essayer, itp. przed e niemym, y zamienia się na i.
se noyer (ils se noient) |