INFINITIF - BEZOKOLICZNIK

INFINITIF czyli inaczej mówiąc BEZOKOLICZNIK

Jest to forma nieodmienna, stanowiąc podstawową formę czasownika. W języku francuskim wyróżniamy trzy grupy koniugacyjne (I, II, III), które stanowią wzór odmian czasowników. To właśnie bezokoliczniki (i ich odpowiednie końcówki) pozwalają nam określić, do której grupy dany czasownik należy.

	BEZOKOLICZNIK	KOŃCÓWKA
I gr. koniugacyjna	Parler (mówić) Aimer (lubić, kochać) Chanter (śpiewać) Regarder (oglądać)	- er
II gr. koniugacyjna	Finir (kończyć) Dormir (spać) Mourrir (umrzeć) Choisir (wybrać)	- ir
III gr. Koniugacyjna (nieregularna)	Aller (iść, jechać) Vouloir (chcieć) Connaître (znać) Prendre (brać)	Wszystkie pozostałe końcówki od czasowników nieregularnych: -er (tylko aller), -ir, -oir, -re.

Cechy charakterystyczne

Bezokolicznik w zdaniu francuskim pełni funkcję rzeczownika, zachowując jednocześnie swoje właściwości czasownikowe.

Je voudrais vous annoncer ma décision. Chciałbym przekazać Wam/Państwu swoją decyzję.

W powyższym zdaniu czasownik annoncer, jako rzeczownik, pełni funkcję dopełnienia dla je voudrais (Chciałbym…. – syntagma czasownikowa wymaga  dopełnienie zarówno w języku polskim, jak i w języku francuskim: chciałbym coś/coś zrobić). Zachowuje jednak własne dopełnienie bliższe annoncer ma décision – ogłosić/przekazać decyzję.